Owijanie dziecka ma na celu zapewnienie mu podobnych warunków do tych, które miał w ciepłym i ciasnym łonie matki. Jest to metoda stosowana od lat, którą można zauważyć nawet na oddziałach położniczych. Wokół tego zrodziło się jednak niemało kontrowersji i wątpliwości, które dziś postaramy się rozwiać.

Owijanie dziecka - czy ma sens?

Znaczna część zachowań i przyzwyczajeń noworodka, a na dalszym etapie życia - niemowlęcia, jest uwarunkowana nawykami nabytymi podczas życia płodowego. Dziecko jest więc przyzwyczajone do bardzo ograniczonej przestrzeni, odgłosów ciała mamy oraz lekkiego ruchu. Takie środowisko daje mu wyciszenie i poczucie bezpieczeństwa, pozwala się zaaklimatyzować. Właśnie z tego powodu wiele położnych oraz świeżo upieczonych mam stosuje tę metodę.

Zalety i wady spowijania

Wokół owijania zrodziły się kontrowersje nie bez powodu. W miarę rozwoju nauki i możliwości coraz więcej lekarzy i fizjoterapeutów zaczęło zauważać niebezpieczeństwa, jakie się z tym wiążą. Wśród nich warto wyróżnić między innymi fakt, iż dziecko spowijane w czwartej dobie po porodzie traci zdecydowanie więcej na wadze niż noworodek, któremu dano pełną swobodę ruchów. Zmniejszona ilość bezpośrednich interakcji dotykowych może skutkować mniejszym wydzielaniem hormonu wzrostu. Pociecha może mieć również trudności ze ssaniem, co będzie ogromnym utrudnieniem w przypadku karmienia piersią. Spowijając dziecko, nie chroni się go przed śmiercią łóżeczkową. Przeciwnie - jeśli przekręci się z pleców na brzuch będąc otulonym, ryzyko się zwiększa. Nie sposób jednak nie wspomnieć o zaletach, które również są bardzo przekonujące. Pierwszym, mocnym punktem jest oczywiście stworzenie dogodnych warunków w pierwszych dniach życia. Dla noworodka to bardzo istotne - może bowiem to wpłynąć na jego kolejne zachowania i przyzwyczajenia. Niezaprzeczalnym atutem jest również fakt, iż wiele spowijanych niemowląt dłużej śpi i budzi się rzadziej.

Owijanie dziecka krok po kroku - zrób to dobrze!

Choć wady mogą się wydawać bardzo zniechęcające, owijanie dziecka jest praktyką, którą po prostu należy wykonywać dobrze. Dobranie odpowiedniego rodzaju otulacza i jego materiału oraz poprawne zawijanie minimalizuje ryzyka, o których zostało wspomniane wcześniej. Jak więc wykonać to tak, aby maluszek czuł się bezpiecznie i komfortowo?

1. Otulacz ułóż na kształt diamentu, górny róg zagnij do wewnątrz.
2. Ułóż dziecko na plecach, tak, aby jego szyja znajdowała się w miejscu zagięcia.
3. Jedną rękę dziecka ułóż wzdłuż jego tułowia oraz delikatnie przytrzymaj. W tym czasie zawiń pierwszy bok otulacza (ten, który znajduje się obok rączki ułożonej wzdłuż tułowia) i połóż go pod biodrami niemowlęcia.
4. Drugą rękę również ułóż wzdłuż tułowia, ale tym razem zawiń dół otulacza (tak, aby dziecko miało miejsce na poruszanie nogami). Końcówkę umieść pod plecami.
5. Ostatni róg powinien zostać zawinięty tak, aby przytrzymywał dobrze drugą rączkę. 

Fizjoterapeuci podkreślają, że spowijanie nie powinno być rutynową praktyką. Każdy rodzic powinien sam zdecydować, czy chce stosować tę metodę oraz podejść do tego zdroworozsądkowo. Należy jednak pamiętać o ograniczeniach: ten sposób otulania należy porzucić najpóźniej w momencie, w którym dziecko nauczy się obracać z pleców na brzuch.